1A: ploegen-budgetten-het 'format'-polls// 2022-2023 // POLL

[Jan Frans]

Dus alle kandidaat zakkers (voor het seizoen) zijn in buitenlandse handen als ik het goed heb:
Moeskroen, Eupen, OHL, Beerschot, Waasland, Oostende, Kortrijk, STVV, Cercle = de helft van 1A!
Ploegen als Mechelen en zulte beginnen het warm te krijgen...

en in 1B met lommel, westerlo en union.

Waarom dacht je anders dat ze maar 16 ploegen in 1a wilden

[Sakke91]

Ik kan me alleen maar de drama's inbeelden wanneer een van die ploegen na een overname alsnog moet zakken (want ja dat zit eraan te komen voor minstens 1 ploeg) en de eigenaar de stekker eruit trekt.

[luckie]

Zo ziet het nieuwe KV Oostende eruit

KVO is in Amerikaanse handen, wordt geleid door een Franse dertiger en getraind door een Duitser. Die internationale invloeden leiden tot hoge pressing, lessen in filosofie en een datarevolutie.
Zo ziet het nieuwe KV Oostende eruit



Gauthier Ganaye, de jonge, Franse executive president van KV Oostende.

De drukte had zich van de straten van de Koningin der Badsteden verplaatst richting het strand, zoals een zee die zich terugtrekt bij eb. Het was afgelopen zomer vooral het komen en gaan op de dijk, gemaskeerd door mondkapjes, dat deining veroorzaakte, terwijl KVO in alle rust het seizoen voorbereidde. Enkele maanden eerder, in de lente, was het net omgekeerd. Toen zorgde de lockdown voor rust en kalmte op het strand terwijl de club in rep en roer was. Er was zelfs een tussenkomst van burgemeester Bart Tommelein nodig om een einde te maken aan de verhitte debatten tussen Alychlo, de maatschappij van Marc Coucke, en de Amerikanen van de Pacific Media Group.

Die laatsten waren sinds de winter al kandidaat om de club over te nemen, maar weigerden zich te engageren zonder dat het probleem van de nieuwe tribune in de Versluys Arena (nadien Diaz Arena, naar het bedrijf van voorzitter Frank Dierckens) geregeld was. Die was nog altijd eigendom van Anderlecht. Het conflict werd uiteindelijk geregeld on the buzzer, enkele uren vooraleer de club voor het BAS moest verschijnen om haar licentie te behalen, een licentie die in eerste instantie geweigerd was. Het nieuwe verhaal van de kustjongens kon eindelijk beginnen. Met ene Gauthier Ganaye in de rol van regisseur, een Franse jonge dertiger die door de nieuwe eigenaars op 6 juni werd aangesteld als executive president.

De eerste ontmoeting tussen de supporter van RC Lens en de nieuwe Amerikaanse investeerders dateert al van het jaar 2017. 'Via een headhunterskantoor was ik toen in juni CEO van Barnsley geworden', vertelt Ganaye over de telefoon. 'Pacific Media Group kocht die club in december op en zo hebben we elkaar ontmoet. Dat ging heel goed.' Zo goed zelfs dat Paul Conway, de grote baas, hem enkele maanden later de leiding van OGC Nice toevertrouwde alvorens hij hem dan de sleutels gaf van zijn nieuwste speeltje, KV Oostende.

Een trainer kiezen

Op enkele honderden meters van het strand ontvangt Gauthier Ganaye ons in zijn kantoor. Het is duidelijk dat hij zich nog niet helemaal geïnstalleerd heeft. Een tv-scherm, een bureau en een laptop zijn de enige voorwerpen in de ruimte, die veel groter is dan men zou vermoeden wanneer men binnenkomt via de deur die bijna verborgen ligt achter in een gang. 'Er is nooit een ideale timing om in een club terecht te komen, het moet altijd snel-snel gaan', zegt hij verontschuldigend. Hij lijkt een beetje op iemand die recht uit een tv-studio komt.

Als goeie leerling van de start-up nation doet de Fransman de dingen in een hoog tempo. Het was een race tegen de klok om klaar te zijn bij de start van de competitie. Hij ontving 'tussen de vijf en de zeven' kandidaten om de ploeg te coachen. Allen waren geselecteerd volgens welomlijnde criteria. Pacific Media Group wil graag spectaculair voetbal zien in Oostende, geïnspireerd op de nieuwe Duitse school die pressing toepast op heel het veld. De beleidsmensen doken dus in de databases om er een robotfoto van de ideale trainer uit te destilleren. 'We hebben snel moeten werken', zegt de CEO. 'We moesten het doen met mensen die wij kenden en die ook ons werk kenden. Externe analisten. Zo zijn we op Alexander Blessin gestoten en het klikte al snel.'

Alexander Blessin komt uit Duitsland, meer bepaald uit Leipzig. Bij de nieuwe rijke uit het Duitse voetbal werkte de gewezen aanvaller (zeven optredens in de Bundesliga) sinds twaalf jaar in het opleidingscentrum, met als hoogtepunt een jaar in de Youth League aan het hoofd van de U19. Hij kwam naar Oostende met heel wat ideeën in zijn bagage, die hij tentoonspreidt op de twee velden van het oefencentrum. 'Mijn doel is dat de spelers snel leren reageren op het veld. Niet door bepaalde patterns te volgen, maar omdat ze de spelprincipes onder de knie hebben. Want patterns, dat is allemaal goed en wel, maar hoe vaak werkt dat echt in een match? Spelers moeten vooral weten hoe ze in deze of gene situatie moeten reageren', oreert hij. Zijn seizoen zal geslaagd zijn 'als we het behoud verzekeren en de waarnemers me vertellen dat ze onze filosofie terugzien op het veld.'

DNA kiezen

De filosofie ligt op ieders lippen, op elke verdieping. Met name op de eerste, waar Gauthier Ganaye verdergaat met de voorstelling van zijn project aan de Belgische kust. 'De speelstijl die wij hier willen introduceren, moet het DNA van de club gaan uitmaken. Je moet weten dat de gemiddelde levensduur van een trainer bij een club ongeveer drie jaar is. Als je geen continuïteit in je stijl hebt, wat moet je dan om de drie jaar doen? De strategie van aanwerven omgooien? Dat slaat nergens op.'

Die strategie is net prima gerodeerd doorheen vele jaren van ervaring op dat domein. Het verklaart dat KV Oostende, met een gemiddelde van 24,1 jaar, het op vier na jongste elftal in eerste klasse opstelde sinds het begin van het seizoen. En dat terwijl de kustjongens zich vorig jaar een eind verderop in het leeftijdsspectrum bevonden (26,9 jaar gemiddeld, op acht na jongste ploeg). Als we veteraan Bram Castro, die trouwens weinig dreigt te spelen, even niet meetellen, dan hebben de nieuwe spelers die door de nieuwe investeerders werden aangeworven, een gemiddelde leeftijd van 22,2 jaar.

'Men spreekt me altijd maar over ervaring, over oude spelers. Soms heeft men daar behoefte aan, maar ik denk dat met de stijl die wij willen spelen, dat aspect even mag vergeten worden', bevestigt Blessin, die vastbesloten is om dynamisch voetbal af te leveren. Het credo past alleszins perfect bij de werkwijze die in de kantoren wordt gehanteerd. 'Ons economisch model houdt in dat we geen geld investeren in spelers die ouder zijn dan 25 of 26 jaar. Dat heeft geen zin voor ons. De piek in de prestaties van een voetballer ligt rond zijn 27 à 28 jaar. Hoe sneller je een speler aantrekt, hoe meer waard hij nog kan worden', stelt Ganaye.

Spelers kiezen

Of ze nu van Mattersburg, Barnsley, Orléans of de B-kern van Lyon kwamen, de nieuwe gezichten van KV Oostende waren niet van dien aard om de mensen gerust te stellen die er al moeite mee hadden dat de ploeg werd toevertrouwd aan een coach zonder enige ervaring bij de profs. Ze werden voornamelijk aangeworven op basis van data, een methode waar de Pacific Media Group bekend om staat sinds ze begon te investeren in het voetbal. Zo ging Paul Conway zich bij Barnsley associëren met Billy Beane, het belangrijkste personage uit Moneyball. In dat boek, dat verfilmd werd met Brad Pitt in de rol van Beane, vertelt de schrijver hoe de algemeen directeur van de club Athletics uit Oakland een competitieve baseballploeg wist samen te stellen ondanks de financiële moeilijkheden van zijn franchise, en dat door zich te baseren op een statistische aanpak. Een succesverhaal dat nog altijd een referentie vormt voor de aanhangers van een uitgebreider gebruik van data in het voetbal.

'Iedereen zegt tegenwoordig dat hij rekruteert op basis van statistieken, ' legde Conway uit in Het Nieuwsblad, 'maar in de realiteit wordt de transferpolitiek van een club vaak nog altijd bepaald door een sportief directeur, een makelaar of de plotse coup de foudre voor een bepaalde speler die net een goeie match tegen hen heeft gespeeld.' Dergelijke voorkeuren lijken uitgesloten in Oostende, waar de scouting gebeurt door het uitpluizen van 27 competities over de hele wereld, waarvan een aantal fysieke en technische gelijkenissen vertonen met onze Pro League. 'Maar we kijken vooral naar de manier waarop we willen voetballen', preciseert Ganaye. 'Ons voetbal vraagt een hoog atletisch niveau, maar ook een goede balbeheersing. Voor de centrale verdediging betekent dat bijvoorbeeld mannen die redelijk snel zijn, want ze spelen hoog op het veld, en die ook goed aan de bal zijn om van achteren uit op te bouwen. Dat zijn technisch heel precieze profielen.'

Die benadering sluit niet uit dat er nog scouting gebeurt op een meer traditionele manier, met tests, zoals in het geval van Arthur Theate. Over die jonge belofte van Standard had KVO onvoldoende beelden en data en hij kreeg zijn contract dus na een proefperiode. Sinds de aftrap van de competitie staat hij centraal in de verdediging van de kustploeg. 'Hoe meer data er zijn om een beslissing op te baseren, hoe beter die zal zijn. Zo beperken we de foutenmarge', gaat de CEO voort. 'Maar dat wil niet zeggen dat we buiten dat systeem geen goeie ideeën kunnen hebben.'

Het voetbal kiezen

Die goede ideeën ziet Oostende al vertaald op het terrein, zij het nog niet constant genoeg en zonder aanvallende efficiëntie. Dat verklaart ook de 2 op 12 in de eerste vier wedstrijden en de zoektocht naar een eerste zege, al wordt die wel met panache gevoerd. Na de wedstrijd van de tweede speeldag, een nederlaag op het veld van Charleroi, ontving KVO complimenten van Nicolas Penneteau: 'Het is een mooie ploeg, die ons onder druk heeft gezet en het ons echt moeilijk heeft gemaakt in de eerste helft.' Die analyse werd op de persconferentie bevestigd door Karim Belhocine: 'Ze ontwikkelen een hoge pressing en slaagden erin om gedurende 30 à 35 minuten heel veel duels te winnen. We hadden dat ergens wel verwacht, maar toch heeft het ons nog verrast.'

Een blik op de cijfers staaft de indruk die men kreeg bij het bekijken van de wedstrijden van Oostende. Na vier speeldagen was de PPDA ( Passes Per Defesive Action, dus het aantal passes dat de tegenstander mag geven voor er verdedigend ingegrepen wordt) van KVO de laagste - en dus de beste - van eerste klasse, met 7,21. De kustjongens kunnen ook de beste cijfers voorleggen wat betreft challenge intensity, met een gemiddelde van 8,4 defensieve acties (duels, tackles en intercepties) per minuut balbezit van de tegenstander. 'De Belgische competitie is erg atletisch en de momenten van omschakeling zijn er belangrijk. Dat is een goeie zaak voor onze stijl', legde een duidelijk goed voorbereide Alexander Blessin al uit voor het begin van het seizoen.

De eerste stappen van het vernieuwde Oostende konden alvast op enige bijval rekenen. 'Ze voeren hun pressing uit over heel het veld, ik ben er echt fan van', vertelde Vincent Kompany voor de wedstrijd van Anderlecht tegen de kustboys. 'Ze brengen een toffe speelstijl in onze competitie. Er zal spektakel te zien zijn in de wedstrijden van Oostende dit seizoen.'

'We zien al goeie periodes, maar nog niet gedurende heel de wedstrijd', nuanceert Blessin. 'We hebben nog veel hoogtes en laagtes. Het doel is om doorheen de maanden meer hoogtes te krijgen.' Gauthier Ganaye bevestigt en besluit: 'Op middellange termijn willen we KV Oostende graag zo hoog mogelijk in het klassement zien. Het is een werk van lange adem, dit seizoen leggen we de eerste steen en dat is hetgeen waar we ons momenteel op concentreren. We zijn bezig met de funderingen te leggen en dat is langetermijnwerk. We zullen het step by step doen, het zal zolang duren als nodig. Hetgeen belangrijk is, dat is het stellen van een doel aan de hand van een spelfilosofie. We gaan die volgen en zien waar we uitkomen.'

De keuze voor Oostende

'We hielden België al een tijdje in de gaten, want het kampioenschap ontwikkelt zich daar enorm de laatste vijf jaren. Bovendien is het een van de Europese competities waar de meeste scouts gaan kijken', legt Gauthier Ganaye uit, wanneer hij verklaart waarom Pacific Media Group voor KV Oostende gekozen heeft uit een heleboel Belgische clubs die te koop waren.

En waarom dan toch precies voor Oostende? 'We hielden van de infrastructuur, met een trainingscentrum naar de laatste mode en een perfect stadion, op mensenmaat. En bovendien is het de enige Belgische eersteklasseclub die aan zee gelegen is. Dat is een bijzondere ligging en erg aantrekkelijk.' De nieuwe bazen van KVO geraakten helemaal overtuigd door de belangrijke lokale steun, zowel vanwege de stedelijke overheid - die een belangrijke rol speelde als bemiddelaar bij de overname - als van de supporters en de sponsors aan de kust.

Daarmee zijn nu acht eersteklasseclubs in buitenlandse handen. En dat stuk van de taart zal nog groeien, volgens de executive president van de kustboys: 'Er zijn niet zoveel clubs beschikbaar voor de buitenlandse investeerders en ik ben ervan overtuigd dat er over enkele jaren geen enkele meer over zal zijn. Hoe meer buitenlanders er zullen zijn, hoe beter de clubs gestructureerd zullen worden en hoe hoger het niveau zal komen te liggen.'

http://sportmagazine.knack.be/sport/vo ... 38665.html

[Wimmel]

Ondertussen in Beerschot - Genk :

[diezel]

Ondertussen in Beerschot - Genk :

zalig

[luckie]

Waasland-Beveren verbonden met Eupen?

Familiaal & internationaal

Het goeie nieuws voor Waasland-Beveren is: dankzij de nieuwe eigenaars zijn er meer middelen beschikbaar voor de club. Het slechte nieuws: door de overname lijkt de ploeg verbonden te zijn met Eupen. En dat is tégen de regels.

Familiaal & internationaal



Simon Deli probeert te verhinderen dat Jur Schryvers uithaalt. Na het 4-1-verlies op Club Brugge staat Waasland-Beveren met drie punten op de voorlaatste plaats in de competitie.

Het zijn zware tijden voor Nicky Hayen. Met duels tegen Club Brugge, vorige zaterdag, en verder nog Anderlecht, Beerschot en KRC Genk staat Waasland-Beveren sportief voor een stevige maand. En tegelijk is er de overname, die vorig weekend werd afgerond en voor veel beweging en vergaderingen zorgt. De nieuwe sportief directeur Miguel Torrecilla, ex-Celta de Vigo onder meer, streek anderhalve week geleden neer op de club en heeft nog tot 5 oktober om de kern door te lichten en op zoek te gaan naar versterking. Een jonge coach kan zich wel makkelijkere omstandigheden dromen om zijn carrière op de rails te zetten.

Een en ander moet Hayen bekend voorkomen. In zijn periode bij STVV zag hij hetzelfde gebeuren met de komst van Japanse overnemers. Een probleem wilde hij er vrijdagmiddag niet van maken. Wat er op bestuursniveau gebeurt, is van een andere orde, hij moest zich concentreren op de match en werken met het materiaal dat er was. Zo'n overname hoeft ook niet voor onrust te zorgen, bedacht hij positief. 'Als iedereen maar goed beseft wat de sportieve ambities zijn. Alleen als men nu plots gaat verwachten dat we Europees voetbal moeten afdwingen, zijn we verkeerd bezig.'

Vrijdagnamiddag zag Hayen zijn aanvoerder Maximiliano Caufriez naar STVV vertrekken. Daar was hij op voorbereid, de hele week al had hij Dries Wuytens en Brendan Schoonbaert getest op die positie. Nu was Caufriez op het einde niet meer de makkelijkste om mee samen te werken, maar toch was het een aderlating, want de defensie van de ploeg is al niet van de snelste noch de meest wendbare.

Eerder liet de club ook al Daam Foulon naar Italië vertrekken. De redenen? In een eerste fase, voor de overname op papier werd afgerond, was het nieuwkomer Torrecilla te doen om uit gesprekken met de verantwoordelijken van de club - trainer, voorzitter, sportief verantwoordelijken - af te leiden waar de salarismassa kon worden afgeslankt. Tot een en ander op papier staat, vertelt de Spanjaard, 'werk ik met hetzelfde budget. Niet met de idee dat er een investeerder komt en we met meer middelen op de markt gaan. Ik ben niet met strategie bezig, wel met de sportieve uitbouw. En dat is op dit moment een ongelooflijk moeilijke taak. De markt is traag, niet alleen in België. Covid-19 heeft overal zeer veel schade aangericht. Transfers zijn onzeker, mensen vragen of je nog een deel van het loon wil blijven betalen. Ik zit er al jaren in en dit is de moeilijkste transfermarkt die ik ooit meemaakte. Iedereen wil spelers zonder betalen. Iedereen gaat dus wachten tot het laatste moment. Overal: in Qatar, de Verenigde Staten, Engeland, ...'



Miguel Torrecilla (rechts) was sportief directeur bij Celta de Vigo, toen Théo Bongonda er in 2015 tekende. Nu werkt hij voor Waasland-Beveren.

Uitstalraam

We zitten samen in een loge op de derde verdieping van de hoofdtribune. De vraag die op onze lippen brandt: wat komt een gelouterd Spaans technisch directeur van vijftig, die Celta de Vigo in het verleden van tweede klasse naar de Spaanse subtop bracht, in het Waasland zoeken? En op vraag van wie?

'Op vraag van de voorzitter', probeert hij eerst af te wimpelen. Zo lang de onderhandelingen rond de overname van de club niet rond waren, wilde hij Waasland-Beveren niet plaatsen in het grotere plaatje. 'Ik neem hier geen beslissingen, ik ben gewoon betrokken bij het aanwerven van de spelers, zodat Nicky meer mogelijkheden krijgt om te kiezen.'

Later in het gesprek speelt hij wél open kaart. Wat hem aantrekt, naast de buitenlandse uitdaging, is de vitrine waarin hij kan werken. Torrecilla: 'Een zone met een ongelooflijke visibiliteit. De Bundesliga is vlakbij, de Nederlandse topclubs ook en je zit hier op drie uur van Parijs. Hoe ver is Engeland via de tunnel? Dit is een strategische plek om talent aan de voetbalwereld te laten zien. Daarom kopen investeerders hier een club. De wet laat het toe, en een ploeg is hier nog goedkoop. Er zijn 18 clubs in eerste klasse, ook dat. Het talent in België is en blijft voor ons belangrijk, maar je moet je niet beperken tot dat talent alleen. Je hebt ook talent in Zuid-Amerika, in Azië, elders in Europa. De sleutel voor mij is scouting.'

Zijn netwerk is immens, op zijn telefoon en in zijn drive staan meer dan 10.000 contacten opgeslagen. Twintig jaar werk als sportief directeur, tien jaar als oud-voetballer. 'Ik was een centrale verdediger, links. Technisch niet de beste, maar wel een doorgeefluik voor de trainer.' Dat levert een schat aan contacten op. 'De helft zijn makelaars of tussenpersonen. Niet iedereen is even interessant, maar het zijn veel mensen die je informatie kunnen geven.'

Beveren kende hij niet, maar de regio bevalt hem. Torrecilla: 'Ik was eerst van plan om me in Antwerpen te vestigen, maar nu ik deze zone zie, hoeft dat niet. Het is hier zo mooi. Dat moet ook een troef zijn voor spelers.' België kende hij wél. Namens Vigo, een ploeg die hij mee verloste van een schuldenberg van 90 miljoen euro, haalde hij indertijd Théo Bongonda weg bij Zulte Waregem. 'Hij had het probleem dat Nolito op dezelfde positie speelde. Later hebben we die naar Manchester City laten gaan. Maar ik wist dat Bongonda belangrijk zou zijn, als hij stabiliteit kon hebben. Nu hij terug in België is, kan hij in deze liga ook een belangrijke rol spelen.'



Aboubakary Koita, hier in duel met Mats Rits, liet zich opmerken tegen blauw-zwart.

Na zeven jaar Vigo volgde eentje bij Betis, waar hij werkte met trainer Gustavo Poyet, maar na een moeilijk jaar - twee voorzittersverkiezingen - weer opstapte. De voorbije drie seizoenen werkte hij voor Sporting Gijón. 'Een club die net uit eerste was gedaald, met een beperkt budget. Het eerste jaar speelden we de play-offs en waren we dicht bij het doel, promoveren. Daarna hebben we fors ingezet op jeugd, veertien spelers kwamen van de B-ploeg. Voor de club was dat belangrijk, maar niet promoveren was voor mij een ontgoocheling.'
Budget


Een familiale club, zo noemt hij Waasland-Beveren, vergelijkbaar met Leganés of Eibar. Je moet geen uitgebreid legioen hebben noch een immense structuur. 'Ik geloof in mensen, meer dan in structuren.'

Je moet ook geen immens budget hebben. Torrecilla: 'Met een klein budget kan je ook veel als je hard werkt. Elche is in Spanje gepromoveerd met een van de vier laagste budgetten in de tweede klasse. Huesca zelfs met het laagste. Het belangrijkste is dat je spelers kan overtuigen om zich hier te tonen. Wie niet speelt bij een grotere club, kan dat hier bij deze familiale club.'

Deze ploeg heeft 'op dit moment' voldoende talent, denkt hij, om het behoud te verzekeren. 'Maar we werken hard om spelers te brengen, om binnen de kern concurrentie te brengen. De titularissen weten dat er mensen kunnen komen die aan hun status een einde zouden kunnen maken. Maar het zal gezond blijven, we willen de sfeer niet schaden. De politiek van de club, interessant jong talent een kans geven, wil ik aanhouden. Bij Vigo en Gijón stond ik daar ook achter. Mijn eerste beeld van de competitie is dat je hier zes grote clubs hebt. Antwerp zit daar voor mij ook al bij. Daarna heb je een medium niveau: Charleroi, KV Mechelen, Zulte Waregem. Eupen probeert die stap te zetten. Bij de rest, en daar zitten wij bij, zijn het details die maken dat je een wedstrijd wint of verliest. U kent ook de kernen, er is niet gek veel verschil met de onze. Met die nuance: de onze is nog niet compleet.'

Link met KAS Eupen?

Vorig weekend bekrachtigde de algemene vergadering de overname van de club. Die komt voor 97 procent in handen van Bolt Football Holdings. Geregistreerd in Delaware, in de VS, waar je geen namen publiek moet maken. De hoofdaandeelhouders van de groep hebben belangen bij Crystal Palace, de Philadelphia 76ers (NBA), de Phoenix Suns (NBA) en de New Jersey Devils (NHL). David Blitzer en Joshua Harris zijn namen van investeerders die overal opduiken achter de diverse maatschappijen die deze sportclubs in handen hebben.

Bolt Football Holdings heeft op voetbalvlak niet alleen aandelen in Crystal Palace. Die heeft ze ook in de Portugese tweedeklasser Estoril Praia, blijkt uit documenten van de Portugese Pro League. Ze bezit een kwart van de Estoril Holdings.

Daarnaast, én hier danst het Beverse katje op een dunne koord, vonden we nog een andere voetballink terug. Die met het Spaanse Alcorcón. Dat is sinds juni 2019 in handen van Best Navy SL, die de Spaanse club overnam van Roland Duchâtelet. Achter Best Navy SL zit naast David Blitzer ook Ivan Bravo, directeur-generaal van de Aspire Academy. En die heeft dan weer banden met... KAS Eupen. Bravo zit geregeld op de tribunes in de Oostkantons en was onder meer recent nog op de match tegen Club Brugge. Reglementair kan dit niet. Je mag geen belangen hebben bij twee clubs in dezelfde competitie. Werk voor de Pro League.

Torrecilla bleef liever vaag over 'de foto' van het geheel zoals hij dat noemt. Uiteraard kent hij Ivan Bravo, zoals elke Spanjaard, maar 'het zou me verbazen mochten hier mensen uit Qatar neerstrijken'. Torrecilla: 'Onze Amerikaanse investeerder is samen met iemand co-aandeelhouder in Alcorcón en samen met een andere bij Crystal Palace. Het is een man met verschillende projecten. Later zullen we zien hoe de foto is en wat de plaats is van Waasland-Beveren in het hele plaatje.'

http://sportmagazine.knack.be/sport/ma ... 41593.html

[luckie]

Peter t'Kint: Wie is de grote baas van het Belgisch voetbal?

Deze zomer ging het er stevig aan toe in de bestuurskamer van het Belgische voetbal. Wie zijn vandaag de machtigste mannen in het spelletje, en hoe gaan de topclubs met die macht om?



Van l. naar r. : Bart Verhaeghe, Ivan De Witte, Mehdi Bayat, Wouter Vandenhaute, Luciano D'Onofrio, Peter Croonen en Bruno Venanzi.

Flashback naar 22 mei 2019. In de vergaderzalen van het Parker Hotel in Diegem, op een boogscheut van de Brusselse ring en de luchthaven, wordt de nieuwe voorzitter van de Pro League gekozen. Het zijn drukke tijden maar ook hoogdagen voor Peter Croonen die de verkiezing wint, terwijl hij zes dagen eerder ook al champagne dronk toen zijn club, KRC Genk, kampioen werd. Croonen, een intimus van Standardvoorzitter Bruno Venanzi, wordt algemeen geapprecieerd door zijn collega's. Hij wordt met unanimiteit van stemmen verkozen als opvolger van Marc Coucke, die eerder zijn mandaat ter beschikking had gesteld.

Croonen was de enige kandidaat om de teugels van het Belgische voetbal in handen te nemen, aan de vooravond van een nieuw en erg belangrijk seizoen, omdat er dan onderhandeld moest worden over het tv-contract.

De benoeming lijkt een vergiftigd geschenk, wanneer de competitie door de Covid-epidemie stilvalt, en algemene chaos heerst. Aanvankelijk moet Waasland-Beveren degraderen, maar het redt zich vervolgens toch na een lange juridische strijd die bij momenten iets weg heeft van een vaudeville. Uiteindelijk wordt de elite van het Belgische voetbal uitgebreid naar achttien clubs, kort nadat de nieuwe competitiekalender met zestien ploegen was voorgesteld.

Uit gans die hectiek lijkt Croonen niet onbeschadigd te komen. 'Het is een zeer innemend man, door de meesten geapprecieerd, maar hij is wel een zwakke en beïnvloedbare voorzitter', fluistert men in de wandelgangen van het Belgische topvoetbal, waar men zelden dat soort opmerkingen open en bloot maakt.

di 02 jun 2020, 14:29 Het stilzwijgen van OHL
4. We moeten vooral hopen dat Gent - Genk uit elkaar gespeeld worden. Het interview van Degraen zal de bestuurskamer in Genk op scherp zetten. Intern zal het niet lang duren of ze zullen daar Croonen dwingen ontslag te nemen als voorzitter bij de Pro League. Dan staat er een in Brugge terug op.........

'Croonen kan gewoon geen macht hebben. Dat is niet eens zijn fout, het hangt samen met de manier waarop zijn club werkt', zegt een andere tenor uit de Pro League. In tegenstelling tot de andere eersteklassers is de Limburgse topclub nog steeds een vzw waarvan de voorzitter steeds onder druk ligt van de raad van bestuur. Ook binnen Genk zelf rezen er vragen over het functioneren van de voorzitter. Het feit dat hij als voorzitter van de Pro League een belangrijke functie bekleedt, een post waar hij mee aan de knoppen zit, zou zelfs zijn reddingsboei geweest zijn om aan te kunnen blijven als voorzitter in clubverband. Is Peter Croonen een vallende ster, wiens licht uitgedoofd wordt door de machtsstrijd rondom hem?

Politiek

'De eerste indruk waarmee je buiten stapt na een vergadering van de Pro League, is dat het er daar erg politiek aan toe gaat', omschrijft Gauthier Ganaye, de nieuwe CEO van KV Oostende, de sfeer binnen de organisatie waarin hij gedropt werd na zijn aankomst in België. 'Maar ook in Frankrijk en Engeland wordt het spel politiek gespeeld. Alleen met andere namen.'

Net als in het buitenland worden de slagen op dezelfde manier toegediend, vanuit de belangrijkste media, ingefluisterd door de een of andere machthebber. 'In Vlaanderen is het duidelijk dat een groot deel van de invloedrijke journalisten in de zak zit van Vincent Mannaert en Michel Louwagie', zegt een Vlaamse clubleider. De kampioen en de vicekampioen van het afgelopen seizoen wegen op die manier zwaar door in het machtscentrum van het Belgische voetbal.

In de twee Vlaamse clubs is de macht telkens in handen van twee mannen: de voorzitter en zijn rechterhand. Twee tandems die al een aantal jaar op elkaar zijn ingespeeld. Club Brugge wordt bestuurd door Bart Verhaeghe, die door zijn concurrenten vaak wordt omschreven als een bulldozer die altijd vooruit wil en maar zelden zijn menselijke kant toont. 'Misschien zou hij wat meer tijd en een minimum aan energie kunnen besteden om zich beter te verkopen aan de buitenwereld', stipuleerde Mehdi Bayat, die met Verhaeghe een paar jaar geleden een hecht duo vormde, nog in de kranten van de Franstalige groep Sudpresse in september 2019.



Michel Louwagie, hier naast Ivan De Witte, is een geducht onderhandelaar die iedereen het liefst in zijn kamp heeft, en niet in dat van de tegenstander.

Erop gericht om zijn club vooruit te brengen en niet achterop te geraken tegenover de internationale concurrentie kijkt de sterke man van blauw-zwart al over de grens. Hij verwoordde zonder aarzelen zijn droom om over te gaan tot de BeNeLiga, via een interview in de prestigieuze krant Le Monde afgelopen herfst. Een strategische uitspraak, vinden sommige andere bestuurders uit het Belgische topvoetbal, net op het moment dat blauw-zwart zijn pionnen moest plaatsen in het debat over de herverdeling van de tv-rechten, met als doel een groter stuk van de taart te krijgen.

Club: de machtige die zich verder isoleert

Via de sportieve status van zijn club, de machtigste van het land op dit moment, zou Verhaeghe dé meest invloedrijke man moeten zijn in het Belgische voetbalstratego. Dat is zonder zijn karakter gerekend, waarmee hij zichzelf steeds meer vijanden bezorgt. In de wandelgangen gaat het gerucht dat zijn vertrek bij de bond in de zomer van 2019 vooral te wijten zou geweest zijn aan de onzekerheid over een nieuw mandaat na de nieuwe verkiezingen. Toch wordt hij nog altijd met de vinger gewezen wanneer een paar maanden later in het Koning Boudewijnstadion tegen Cyprus een spandoek ontrold wordt met als opschrift: 'Nummer één van de wereld maar geen stadion: bedankt Bart Verhaeghe.'

Sommigen beweren dat het feit dat het dossier van het nationale stadion helemaal geblokkeerd zit mede het gevolg is van het open conflict tussen Verhaeghe en Paul Gheysens, voorzitter van Antwerp. Laatstgenoemde zou van de val van de Brugse nummer één bijna een persoonlijke strijd gemaakt hebben, en wil het voetbal gebruiken om Verhaeghe van zijn sokkel te halen. Vanzelf zal dat niet gaan, want ook al zit hij officieel niet meer aan de knoppen, toch zorgde de sterke man van Club bij zijn vertrek bij de federatie voor genoeg rugdekking. Hoe? Met de aanstelling van Peter Bossaert, voorheen actief bij Medialaan (het bedrijf van VTM). Samen met Mehdi Bayat moet hij de KBVB van onder het stof halen.

Ook binnen het bestuur van de Pro League stond Club zijn troon af, toen Vincent Mannaert besliste om zich geen kandidaat te stellen voor het verlengen van zijn zitje in de raad van bestuur. Die raad wordt door alle ondervraagden het machtscentrum van het Belgische voetbal genoemd, meer dan de algemene vergadering 'waar wij, kleine clubs, niets te zeggen hebben omdat de groten te machtig zijn', zoals een bestuurder van een kleine club de situatie omschrijft. Gedegouteerd door de politieke slagen die hun landstitel bedreigden, gevoed door het gebrek aan financiële compensatie voor de clubs die na het stilleggen van de competitie in de kou bleven staan, en door een sfeer van gepraat onder de kerktoren gaven de Bruggelingen de machtsposities in het topvoetbal op, maar ze blijven wel de machtigste club van het land.

Rouches en paars-wit minder machtig

Nog niet zo heel lang geleden, in een periode die door Mehdi Bayat in de studio van de Franstalige tv-zender LN24 omschreven werd als 'het ancien regime', vormden Anderlecht en Standard met Club de grote drie van het Belgische voetbal. De laatste paar jaar boetten ze flink aan macht en invloed in. In de hoofdstad is de grote stoelendans die ontstond na het verdwijnen van Roger Vanden Stock, één van de tenoren in het voetbal van de jaren 2000, een van de redenen waarom paars-wit niet zo zwaar meer weegt op het Belgische voetbalbeleid. In beslag genomen door andere dossiers en gecontesteerd door zijn eigen fans heeft Marc Coucke afstand moeten nemen van de macht om uit de vuurlinie te geraken. Uiteindelijk vertrouwde hij de sleutels van zijn huis toe aan Wouter Vandenhaute. Die aarzelde lang om de stap te zetten, omdat hij graag zijn makelaars- en managementskantoor Let's Play verder wilde aansturen, terwijl hij tegelijk beheerder van de club wilde blijven. Dat verbaasde nogal wat concurrenten in het Belgische voetbal.



Vincent Goemaere: 'De sterkste man in het Belgisch voetbal is Mehdi, zonder enige twijfel.'

De nieuwe Anderlechtbaas stuurde vervolgens met Karel Van Eetvelt iemand met veel media-ervaring en met sterke onderhandelingskwaliteiten naar de raad van beheer van de Pro League, waar hij de lege stoel van Marc Coucke bezette. Al gauw joeg de nieuwe CEO van Anderlecht enkele clubs tegen zich in het harnas toen hij de formule van achttien eersteklassers in de vuilbak gooide. Hij had die formule nochtans eerst verdedigd in de werkgroep die aan die vergadering voorafging, om later van mening te veranderen op aangeven van Coucke. Een plotse ommekeer waarmee hij krediet verloor, en waarmee hij zijn club, waarvan men zich bij één van de concurrenten nog altijd afvraagt 'wie nu de echte baas is', geen dienst bewees.

In zo'n situatie is het niet vanzelfsprekend om zich ook buitenshuis te laten gelden, laat staan anderen mee te krijgen. In elk geval dwingen de nieuwe paars-witte machthebbers al meer respect af dan Michael Verschueren die door een topbeheerder in het Belgisch voetbal omschreven wordt als 'alleen goed om vergaderingen via Whatsapp te regelen'.

Na de landstitels van tien jaar geleden titelde de Franse krant Le Soir ooit: 'Luik, de nieuwe macht in het Belgische voetbal', maar daar is weinig van overgebleven. Alsof de macht mee is verhuisd uit de Vurige Stede met het vertrek van Luciano D'Onofrio die naar Antwerpen overstapte (in afwachting van een nakende terugkeer naar Luik?). Noch Roland Duchâtelet, noch zijn opvolger Bruno Venanzi hebben het aura van Donofrio. In de wandelgangen toonden sommigen zich verbaasd om Bruno Venanzi in mei verheugd te zien toen de beslissing genomen werd om met zestien in 1A te spelen waardoor Waasland-Beveren naar 1B moest, en hij een voorzitter leek 'die bijna voor zijn scherm stond te dansen'.

Kwam dat omdat dat verdict naar de letter het bericht volgde dat Venanzi een paar dagen voor de stemming naar de andere machthebbers in het Belgische voetbal had gestuurd, waarbij er gevraagd werd om, als er een kampioen aangeduid werd, ook een daler te hebben? Een beetje teruggevonden impact voor een clubvoorzitter van wie sommigen zich verbazen dat hij in hete dossiers zo vaak de weg van Mehdi Bayat, nochtans de sterke man van Standards aartsvijand, volgt.

De nieuwe machthebbers

In de sportieve strijd om de macht zijn tegenwoordig andere clubs betrokken dan Standard en Anderlecht om het Club lastig te maken. In Gent werken de onafscheidelijke Ivan De Witte en Michel Louwagie nog altijd volgens het beproefde recept. Terwijl de voorzitter de menselijke en verzoenende kant van het machtsspel verpersoonlijkt, toont zijn rechterhand zich nog steeds de te duchten haai die zijn tanden zet in de belangrijke dossiers in het Belgische profvoetbal. 'Louwagie heeft altijd het belang van zijn club voor ogen, en wijkt nooit af van het door hem uitgestippelde traject, ' zegt een bestuurder van een andere eersteklasser. 'Hij zegt wat hij denkt, en hij vecht vastbesloten voor zijn club.'

Als lid van de werkgroep die zich boog over de formule van de nieuwe competitie na de bruuske stopzetting van de vorige toonde de Gentse manager zich een tegenstander van een formule met achttien clubs. Die ontevredenheid uitte hij een paar dagen voor de stemming in de beheerraad waar hijzelf één van de belangrijkste actoren van is. Gevreesd door zijn tegenstanders bespeelde hij in mei handig de gevoelens van de middenmoters in onze competitie, door er hen op te wijzen dat als Beerschot en OHL zouden promoveren dat niet zou zijn om het seizoen daarop opnieuw te degraderen, wat de positie van één of meer middenvelders in de hoogste klasse zou kunnen bedreigen. Daardoor kreeg het voorstel om met achttien ploegen te starten en na dit seizoen drie dalers te hebben ineens minder steun.



'In de Pro League zag ik al gauw dat er drie boven het niveau van de anderen uitstaken', zegt een clubbestuurder: 'Mehdi Bayat, Michel Louwagie en Vincent Mannaert.'

De sfeer vlak voor het stemmen sloeg om in het voordeel van een topcompetitie met zestien clubs, tot het juridisch arrest de Pro League haast verplichtte om kort voor de competitiestart Waasland-Beveren toch nog op te nemen, en de formule te herzien. Ondanks zijn aanpak, die sommigen van zijn tegenstanders niet meer van deze tijd vinden, blijft Michel Louwagie een geducht én gerespecteerd onderhandelaar, één die iedereen het liefst in zijn eigen kamp heeft, en niet in dat van de tegenstander.

Intussen bereidt in Antwerpen de Great Old met stamnummer 1 zich voor om uit te groeien tot een grote club. Voor de sportieve ontwikkeling rekent voorzitter Paul Gheysens op de ervaring en het uitgebreide netwerk van Luciano D'Onofrio. Dat werkt, al wil de toon in gesprekken tussen beiden wel eens hoog oplopen. 'Ze zijn allebei veel te slim om dat te laten ontaarden in iets anders dan een vriendschappelijke scheiding', wordt gezegd over hun relatie die binnenkort zou kunnen eindigen wanneer D'Onofrio zou beslissen om met zijn vriend François Fornieri te gaan werken bij de Rouches bij een eventuele retour à Liège.

Bij de vertegenwoordiging in de Belgische top mikt Antwerp alvast op algemeen manager Sven Jaecques. Die werd recent nog verkozen in de raad van bestuur van de Pro League, iets wat D'Onofrio ook een paar keer probeerde, maar tevergeefs. 'Jaecques wordt beter aanvaard, ook al volgt hij vaker het advies van de grote clubs', zegt een vertegenwoordiger van de K11. Maar wanneer Antwerp een sniper naar het Belgische voetbalfront stuurt, is het meestal D'Onofrio die uithaalt. Vaak met Mehdi Bayat als doel. 'Hij praat over een wit paard, en als je in de stal gaat kijken, staat daar een zwarte ezel', sneerde de Luikenaar over Charlerois sterke man.

De vele petten van Mehdi

Gevraagd naar de echte machthebber in het Belgische voetbal verwijzen velen naar de jongste van de Bayatbroers. 'De sterkste man in het Belgisch voetbal is Mehdi, zonder enige twijfel', zegt Vincent Goemaere, voorzitter van Cercle, een van de weinigen die onomwonden on the record praat over de man die verschillende petten draagt: die van afgevaardigd beheerder van Charleroi, lid van het bestuur van de Pro League en voorzitter van de KBVB. De anderen hebben het liever off the record over het machtsgehalte van de sterke man van de Carolo's.

'Mehdi is sluw. De ene keer stemt hij met de grote clubs mee, daarna met de K11', zegt de bestuurder van een kleine club over de man die beweert altijd in het algemeen belang te denken en te praten. 'Hij is sluw, maar in de goeie zin van het woord', meent een belangrijke stem in de Pro League. 'Als een dossier hem na aan het hart ligt, lobbyt hij om het te steunen, iets waar hij heel goed in is, om zijn ideeën ook bij anderen te laten rijpen. Wanneer hij tegen een dossier is, gaat hij niet op zijn strepen staan om de trein tegen te houden. Dan doet hij niets, en observeert.' Een goeie manier om je niet te veel vijanden te maken. 'De kritiek en de aanvallen op mijn persoon komen maar van één iemand', verdedigde Mehdi Bayat zich onlangs nog voor de camera's van Super Sunday op LN24, verwijzend naar Luciano D'Onofrio.

'In de recente discussies binnen de Pro League stelde ik snel vast dat er drie boven het niveau van de anderen uitstaken', zegt een andere bestuurder. 'Dat zijn Mehdi Bayat, Vincent Mannaert en Michel Louwagie. Ze zijn twee tot drie keer intelligenter dan de anderen en weten op wie ze kunnen rekenen. Sommige van de anderen zijn al blij dat ze daar mee mogen aanzitten, maar hebben geen enkel idee en geen visie, en worden zo opgegeten door degenen die het politieke spel beter beheersen.'

Een voetbalclub leiden is ook een vorm van aan politiek doen, en sommigen lijken meer geschikt dan anderen voor zo'n publiek mandaat. Zo zou in Charleroi burgemeester Paul Magnette al eens lachend gezegd hebben dat hij maar wat blij is dat Mehdi Bayat geen kandidaat-burgemeester is.

http://sportmagazine.knack.be/sport/vo ... 41603.html
-----------------------
'In Vlaanderen is het duidelijk dat een groot deel van de invloedrijke journalisten in de zak zit van Vincent Mannaert en Michel Louwagie', Zo, dit is duidelijk. Hier wordt Lagae en Keygnaert bedoeld.

[luckie]

OH Leuven - Beter dan verwacht



De competitiestart oogde erg lastig voor de promovendus, met na de opener tegen Eupen affiches tegen de PO1-kandidaten Genk en Charleroi, en wat later ook Standard en Gent. Maar de keuze voor Marc Brys als opvolger voor de in juni doorgestuurde Vincent Euvrard bleek de juiste. De Antwerpenaar staat bekend als iemand die hard en lang traint en daarmee een goede conditionele basis legt. Hij kent de Belgische competitie en bewijst nog maar eens dat het geheel veel meer is dan de som van de individuen.

Ondanks het aanvankelijke leed waarmee OH Leuven werd geconfronteerd, door de langdurige blessures van de routiniers Kenneth Schuermans en Katuku Tshimanga en later ook Yannick Aguemon, toonde het team zijn collectieve sterkte. Ze deden het beter dan verwacht en hadden nu al meer punten gehad als de VAR aan de kust had gewerkt en twee cruciale fases (geen buitenspel en een niet toegekende penalty) juist beoordeeld waren.

De voormalige politieman zorgt voor rust binnen de gelederen. Geen uitbundige euforie bij zeges, maar eveneens niet uitvoerig klagen bij nederlagen. Brys werkt en kneedt liever zijn ploeg tot een onwrikbaar en leep geheel, dat maximaal profiteert van onachtzaamheid bij de tegenstanders op stilstaande fasen en het rendement van bepaalde spelers ferm verhoogt. Exponenten hiervan zijn diepe spits Thomas Henry, voor het eerst aan de slag op het hoogste niveau, maar vooral het opportunisme en de creativiteit van de lichtvoetige pocketvoetballers Xavier Mercier en Kamal Sowah.



Marc Brys 10/05/1962 Bij OH Leuven sinds 2020

Aanvankelijk werd gevreesd voor een inloopperiode, terwijl analisten een moeilijk seizoen hadden voorspeld onder aan het klassement met onder andere Excel Mouscron en Waasland-Beveren. Brys zorgde voor blokvorming, strijdbaarheid en veel atletisch vermogen. Maar de Antwerpenaar waarschuwt ook graag en durft de werkpunten te benoemen: minder tegendoelpunten slikken, geen onnodige overtredingen begaan en nog meer controle krijgen in bepaalde gedeelten van een wedstrijd. Pas dan kunnen de noodzakelijke punten worden gesprokkeld.

Opvallende nieuwkomer Kristiyan Malinov



Door de grote blessuregolf vroeg en kreeg de technische staf op 19 augustus met de Bulgaarse veertienvoudige international Kristiyan Malinov (26) de gewenste ervaring op het middenveld. Aan CSKA Sofia werd ongeveer 400.000 euro betaald voor de 1,70 meter grote werkmier, die tot 2023 tekende en zich aan de zijde van aanvoerder David Hubert, als schokbreker voor de verdediging, vrij probleemloos integreerde. Met dank aan zijn erg goede fysieke testen.

Malinov is een bijtertje, die graag en veel de fysieke duels aangaat, uitblinkt door zijn onophoudelijke inzet en met zijn zin voor verantwoordelijkheid de ploeg op sleeptouw durft te nemen. Hij schrikt er ook niet voor terug om af en toe een professionele fout te begaan, zolang de ploeg daar maar baat bij heeft. Hij speelde al Europees in de voorrondes van de Europa League. Zijn aanwezigheid is essentieel voor het evenwicht. Hij vervult ook zijn taken bij balbezit, want de rechtsvoetige middenvelder durft initiatief te nemen en ballen op te vragen.

Top & flop

Top: Kamal Sowah



De 20-jarige Ghanese middenvelder, die sinds januari 2018 wordt gehuurd van Leicester City, is dé openbaring. Hij infiltreert gemakkelijk door zijn groot loopvermogen en wijkt op het gepaste moment uit naar de flanken.

Flop: Aboubakar Keita



Vorig seizoen was de 22-jarige Ivoriaan nog een sterkhouder op het middenveld, maar zijn gebrek aan duelkracht en zijn nonchalance, zoals bij de veroorzaakte penalty in Gent, spelen hem nu duidelijk parten.





http://sportmagazine.knack.be/sport/ma ... 50069.html

[Jan Frans]

super dat wij dat hier allemaal kunnen lezen

[luckie]

super dat wij dat hier allemaal kunnen lezen

@"Jan Frans": dank voor je waardering.

[Ruva]

Inderdaad bedankt Luckie.

[luckie]

Inderdaad bedankt Luckie.

@"Ruva": dank je.

[luckie]

Mo Messoudi: OHL gaat vooruit

Ik kan enorm genieten van een ploeg die op balbezit speelt op de helft van de tegenstander, maar hoe OHL op dit moment voetbalt, is ook indrukwekkend. In de eerste helft tegen Zulte Waregem hadden ze op een gegeven ogenblik amper 30 procent balbezit, maar dwongen ze wel vier open kansen af. Balbezit is niet heilig voor dit elftal. Marc Brys heeft een groep gesmeed die enorm hard werkt bij balverlies, waarin ook Thomas Henry en Xavier Mercier zich niet onbetuigd laten. Een ploeg die bij balrecuperatie snel voor diepgang zorgt, met veel infiltrerende spelers. De eerste weken was het team nog niet helemaal ingesteld op Brys' manier van voetballen, maar nu zie je ook Mercier niet alleen een diepe bal geven, maar ook zelf diep gaan langs de flank. Vooral uit bij Genk en Gent kwam die verticaliteit in het spel goed tot uiting. Brys heeft weer een mooi geheel gemaakt van deze ploeg.

http://sportmagazine.knack.be/sport/ma ... 50057.html

[Jan Frans]

Zo lezen we het eens van iemand anders. Genieten

[Maarten]

Volgens Transfermarkt is OHL volgens marktwaarde 10de van België. Opvallend is dat we boven een aantal andere ploegen staan, dankzij de spelers die nu in de C kern zitten

http://www.transfermarkt.be/vereins-st ... =19&plus=1

Onze gemiddelde waarde per speler is kleiner dan van de meeste ploegen achter ons, maar omdat we dus meer spelers hebben (38) is de hele kern wel meer waard. Verder is onze "duurste" speler, De Norre (2m), voor Sowah & Messi (1.8m), Malinov (1.6m), Henry (1.3m), en Maertens (1m).

Mercier is maar evenveel waard als Jemelka (800k).

http://www.transfermarkt.be/oud-heverl ... erein/2727

Op voetbalkrant hebben ze een overzichtje gemaakt van uitgaven aan spelers van de afgelopen 10 seizoenen, maar OHL zit er niet tussen. http://www.voetbalkrant.com/nieuws/202 ... -in-belgie

[luckie]

'Geen ploeg heeft zoveel loopvermogen als OH Leuven'



OH Leuven had dan wel minder balbezit, toch won het de wedstrijd tegen Club Brugge. 'Het zit de laatste weken niet tegen.'

OH Leuven blijft bevestigen en wint nu ook van Club Brugge.

Jacques Sys: 'Terwijl trainer Marc Brys na de eerste match van het seizoen, op KRC Genk, nog radeloos leek omdat er vier spelers geblesseerd waren uitgevallen. Maar dankzij de samenwerking met Leicester City en een goed scoutingssysteem werd daar snel op geanticipeerd.

'Het is opmerkelijk wat Marc Brys daar neerzet en was kennelijk een goeie ingreep van het bestuur toen het net voor die twee finalewedstrijden tegen Beerschot Vincent Euvrard verving. Van Brys wordt altijd gezegd dat hij hard traint, maar nooit dat hij ook spelers beter maakt. Hij is niet iemand die zichzelf opblaast, maar duidelijk zeer kordaat naar de spelers toe. Er zit veel beweging en veel loopvermogen in deze ploeg, zoals overal waar Brys werkte. Als je kijkt naar Sowah, dat is qua lopen een fenomeen. Maar niet alleen hij. Brys besteedt veel aandacht aan stilstaande fases, daar wordt veel op getraind. En het werpt zijn vruchten af.

'Je kan in ieder geval niet naast de resultaten kijken: thuis gewonnen van Standard en Club Brugge, op AA Gent en een gelijkspel op Anderlecht. Ook al zit het de laatste weken niet tegen. Zoals tegen Club dat zijn kansen verzuimde af te maken. Marc Brys stelde achteraf trouwens vast dat zijn ploeg te weinig controle had over de wedstrijd. De cijfers tonen dat inderdaad: 39 procent balbezit. Maar toch wint het die wedstrijd weer.'

http://sportmagazine.knack.be/sport/vo ... 57721.html

[Sakke91]

“De volgende club van Marc Brys kan toch alleen maar een topclub zijn?”
Ludo Vandewalle

Vandaag om 03:00
“De volgende club van Marc Brys kan toch alleen maar een topclub zijn?”

Daar staan ze dan, broederlijk naast elkaar, vierde in de stand. Op één overwinning van de eerste plaats. De promovendi OH Leuven en Beerschot verrassen met hun hoge positie, maar het voetbal dat ze brengen, rechtvaardigt alle lof die ze krijgen.
Terwijl AA Gent, RC Genk, KV Mechelen en Zulte Waregem in de tweede helft van de rangschikking in de marge rommelen, zijn OH Leuven en Beerschot na bijna een derde van de competitie al geen degradatiekandidaten meer. Beerschot verloor wel op Antwerp, maar trok op de spijtig genoeg lege Bosuil de spectaculaire lijn van bij het seizoenbegin door. Het verdiende de nederlaag niet. De club van Het Kiel heeft ons al verblijd met heerlijke wedstrijden. Zevenenveertig goals gezien in tien duels. Dat zijn er bijna vijf per match.

OH Leuven van zijn kant speelde al tegen de hele G5 en haalde 11 op 15. Het won tegen Club Brugge, Standard en op AA Gent. Op Anderlecht en Genk werd gelijkgespeeld. In die laatste wedstrijd werd hen in de slotminuut een loepzuivere strafschop onthouden. Hun plaats in de stand is geen toevalstreffer na twee of drie speeldagen, maar na tien speeldagen.

1B is een financieel kerkhof. Met slechts acht clubs, met dit seizoen er nog een beloftenteam van Club Brugge bij, is het een onconventionele competitie, die door de voetballiefhebbers niet wordt gesmaakt. Maar het blijkt wel een leerschool te zijn. Voor trainers, omdat ze tactisch heel creatief uit de hoek moeten komen om in vier wedstrijden tegen dezelfde tegenstander nog te verrassen. De spelers moeten ook hun focus houden, want elke wedstrijd lijkt er eentje op leven en dood.

“De volgende club van Marc Brys kan toch alleen maar een topclub zijn?”
FOTO: VEL
Marc Brys, die met Beerschot ook in 1B aan de slag was, heeft in Leuven in een minimum van tijd iets neergezet. Zoals hij dat eigenlijk altijd en overal doet. In volle corona-lockdown aangesteld om de barragematchen tot een goede einde te brengen, smeedde hij een ploeg die in de top meedraait. Hij heeft goede spelers, dat zeker. Maar haalt er ook het maximum uit. Daar slaagt Brys, zeker in de beginperiode, altijd in. Het resultaat van wekelijks negen à tien gerichte trainingen van minstens twee uur.

Marc Brys is geen trainer die de pers verwent met oneliners. Door zijn monotone stem lijkt het een beetje grijs. Maar eens je daardoor prikt, heb je te maken met een vakman. Dat hij altijd zijn volledige staf meeneemt, is soms een beletsel. Het afscheid van een club gebeurt doorgaans in mineur en die slechte indruk blijft dan hangen. Maar de volgende club van Marc Brys kan toch niet anders dan een club uit de G5 zijn?

Bron: Het Nieuwsblad

[Maarten]

Volgend jaar, Ludo. Volgend jaar.

Bij OHL.

[Jan Frans]

Volgend jaar, Ludo. Volgend jaar.

Bij OHL.

zo zal het zijn , Maarten ! (als het al dit jaar niet is)
En kijk eens aan : ook een opmerkingetje over zijn stem

[luckie]

Volgend jaar, Ludo. Volgend jaar.

Bij OHL.

zo zal het zijn , Maarten ! (als het al dit jaar niet is)
En kijk eens aan : ook een opmerkingetje over zijn stem

Dit is ook venijnig: "Maar haalt er ook het maximum uit. Daar slaagt Brys, zeker in de beginperiode, altijd in." en daarna...... je kunt het raden....

[luckie]

Vijf redenen waarom promovendi Beerschot en OH Leuven zo goed presteren



Verrassende voetbaltopper in onze hoogste voetbalklasse deze namiddag: Beerschot tegen OH Leuven, de vierde in het klassement tegen de zesde. Wie van de twee promovendi de wedstrijd wint, staat voor ten minste een paar uur helemaal bovenaan de stand in 1A. Niemand die dat had durven voorspellen. Wat verklaart die hoogconjunctuur bij het team van Hernan Losada en bij dat van Marc Brys?

Herman Meersseman en Kristof De Cnodder

OH LEUVEN

1) Brys maakt spelers beter

Zeven van de OHL-spelers die begin augustus in de basis stonden bij de return van de promotiefinale-tegen Beerschot, stonden ook vorige zaterdag tegen Club Brugge aan de aftrap. Die return tegen Beerschot werd met 1-4 verloren. Het grote verschil met toen is, dat diezelfde spelers nu véél beter presteren. Dat geldt in hoge mate voor Tshimanga, Duplus, Mercier en Sowah, maar ook voor Kotysch, Maertens en Henry. Marc Brys bevestigt hiermee zijn reputatie dat hij spelers beter maakt. En zij voetballen nu ook met meer vertrouwen. David Hubert (32) werd heropgevist als slimme, controlerende verdedigende middenvelder. Hij is zowat het verlengstuk van de trainer op het veld.



2) Financiële armslag

Met King Power, het bedrijf van de Thaise voorzitter-eigenaar Aiyawatt Srivaddhanaprabha, heeft OHL een grote financiële armslag. Zodat TD Wim De Corte in overleg met Marc Brys de spelerskern wezenlijk kon versterken. Met de ‘puntenwinnende’ keepers Romo en Iversen en de bikkelharde Bulgaarse aanjager Malinov op het middenveld. Met De Norre, een flankspeler waar OHL al langer op zoek naar was: goede tackle, groot loopvermogen en prima offensieve acties. De Tsjech Jemelka is een degelijke linksvoetige centrale verdediger, de Hongaar Bese kan op rechts de hele flank voor zich nemen. De Jordaniër Tamari, voorlopig nog ‘supersub’, zorgt met zijn snelheid en acties voor dreiging. Vlietinck moet nog ‘groeien’, hij komt voorlopig niet verder invalbeurten. En dan houdt OHL nog spits Osabutey – momenteel geblesseerd – achter de hand.

Benieuwd of Osabutey morgen deel zal uitmaken van de kern

Volgens mij gaat Brys hem op een bepaald moment als joker gebruiken. Wanneer iedereen denkt het spelpatroon van OHL door te hebben dan zal dit gebeuren.... maar niet tegen Club Brugge maar tegen de 'kleinere ploegen' waartegen we moeten winnen......

3) Spelmaker in bloedvorm

Is Raphael Holzhauser als spelmaker de sensatie bij van het seizoenbegin bij Beerschot, dan is Xavier Mercier dat bij OHL. Met drie goals en acht assists had hij een voet in elf van de zeventien goals die zijn team scoorde – en dan tellen we er de pre-assists nog niet bij. Waar hij vorig seizoen in de meestal stugge 1B-wedstrijden-dikwijls enige tristesse uitstraalde, zie je hem nu volop genieten op het veld. Van zijn acties, en van hoe hij met een fluwelen baltoets targetspits Henry en het lopende, doelgerichte duo Sowah-Maertens doelkansen aanbiedt. Op zijn 31ste heeft Mercier, onder Marc Brys, zijn niveau danig opgetild. Hij is de beste spelmaker bij OHL sinds John Bostock, vijf jaar geleden.



4) Loopwonderen ook afwerkers

OHL scoorde tot nu toe 17 keer. Slechts vier ploegen scoorden méér, maar Beerschot deed met 24 goals wel beduidend beter. Vorig seizoen was Thomas Henry met 15 stuks topschutter in 1B, hij was ook goed voor 3 assists. In 1A scoorde hij tot nu toe vier keer en was hij goed voor twee assists. Minder spectaculaire cijfers dan vorig seizoen, maar Henry blijft belangrijk voor de ploeg. Als targetman is hij bijzonder sterk en beweeglijk, en hij wéégt op de defensie van de tegenpartij. Minder dan vorig seizoen is OHL voor doelpunten afhankelijk van Henry. Loopwonderen Sowah (4 goals, 3 assists) en Maertens (3 goals in 6 wedstrijden, hij was een maand out met een blessure) scoren ook vrij vlot. Net als Mercier (3 goals en dus 8 assists). De andere OHL-goals kwamen van verdedigers Kotysh (2) en Duplus (1).

5) Drang om zich te bewijzen

OHL wil absoluut bewijzen dat het in 1A thuishoort, ook al werd de promotie achter de groene tafel afgedwongen. De 11 punten op 15 tegen de ‘G5’ kunnen als een statement terzake gezien worden. Extra sportief – accommodaties, organisatie, entourage – was OHL al langer 1A meer dan waard. Op sportief vlak waren de vorige seizoenen eerder ontgoochelend. Nogal wat geflopte transfers, en het voetbal dat geserveerd werd onder de Engelse coach Nigel Pearson was weinig opwindend. Vercauteren en Euvrard hadden ook vooral oog voor de defensieve organisatie. Ook Brys gaat uit van een stevig defensief blok, maar met razendsnelle uitbraken en een snelle balcirculatie in balbezit, oogt het voetbal van OHL spectaculair en worden behoorlijk wat kansen afgedwongen én verzilverd.



BEERSCHOT

1) Sportieve stabiliteit

‘Tene quod bene’ – Latijn voor ‘Behoud wat goed is’ – is Beerschots lijfspreuk. Die spreuk bracht de club in de praktijk. Alle sterkhouders uit 1B bleven in het tussenseizoen aan boord en zij vormen nog steeds het geraamte van de huidige basisploeg. Tot en met speeldag zes verscheen er telkens slechts één of zelfs geen enkele nieuwkomer aan de aftrap. Het grote voordeel was dat iedereen vanaf de competitiestart wist waaraan en waaraf. De sportieve lijn die trainer Hernan Losada sinds oktober vorig jaar heeft proberen uit te zetten, wordt zo in 1A gewoon doorgetrokken. Ook de kampioenenflow waar Beerschot al een paar maanden in zat, ging nog een tijdlang mee op het hoogste niveau. Sinds speeldag zeven worden de zomeraankopen stelselmatig iets meer ingepast. Tegen AA Gent begonnen er vier aanwinsten aan de partij. Toeval of niet: uitgerekend toen ging Beerschot met 5-1 de boot in.

2) Financiële mogelijkheden

Beerschots transferbeleid draaide om kwaliteit in plaats van om kwaliteit. De club wou de kampioenenploeg uit 1B gericht versterken met een handvol meerwaardespelers. Dat aan zulke spelers een prijskaartje is verbonden, vormde geen beletsel. De drie eigenaars van de club toonden zich bereid om de nodige investeringen te doen. Zo legde men ongeveer anderhalf miljoen euro op tafel voor jongens als Blessing Eleke en Musashi Suzuki. Daar waar die eerste tot nu toe werd afgeremd door allerlei kwaaltjes, toonde die tweede wel al een paar keer zijn potentieel. Via zusterclub Sheffield United kwam groot talent Ismaël Coulibaly (marktwaarde: twee miljoen). Ook Dario Van den Buijs, Jan Van den Bergh en Abdoulie Sanyang zijn in principe direct inzetbare nieuwkomers. Beerschots kern is een stuk breder en sterker geworden, al brengt coach Losada de zomertransfers dus slechts mondjesmaat.



3) Spelmaker in bloedvorm

Iedereen heeft er de mond van vol: Raphael Holzhauser is één van dé sensaties van het seizoensbegin. In 1B was de Oostenrijkse spelmaker ook al goed, maar in 1A lijkt hij nog een tandje bij te steken. Heeft het te maken met de kick van het grotere podium? Of met een ander soort voetbal? Feit is dat Holzhauser momenteel in een blakende vorm zit. Met zeven goals en zes assists is hij na tien speeldagen de meest beslissende speler op de Belgische velden. Verder heeft ‘Rapha’ een voet in zowat alle Kielse aanvallen. Hij ziet wat er moet gebeuren en kan de ballen met zijn gouden linkervoet perfect neerleggen. Beerschot speelt grotendeels in dienst van Holzhauser, maar de patron van het team – sinds kort international - betaalt dat meestal dubbel en dik terug. Stilaan mag je zeggen dat Holzhauser de Beerschotspeler is met de meeste impact sinds… Hernan Losada.

4) Scorend vermogen

Holzhauser is dus een sleutelpion, maar tegelijk is Beerschot meer dan Holzhauser alleen. Wat bijvoorbeeld te denken van Tarik Tissoudali? Eind vorig jaar leek hij geen toekomst meer te hebben in het Olympisch Stadion, nu zit hij aan vier doelpunten en even veel beslissende passes. De Amsterdamse dribbelkont is helemaal open gebloeid. Ook Marius Noubissi (drie goals, drie assists), Musashi Suzuki (vier goals, één assist) en Loris Brogno (twee goals, twee assists) kunnen aardige statistieken voorleggen. Alles samen vond Beerschot ondertussen al 24 keer de weg naar de netten. Geen enkele ploeg in de hoogste afdeling doet beter. Daar staat wel tegenover dat paars-wit (te) veel tegentreffers incasseert: 23. Enkel Zulte Waregem doet na tien matchen slechter. “We hebben nog geen enkele saaie wedstrijd gespeeld. We willen vooruit voetballen en daar hoort al eens een tegengoal bij”, zei Hernan Losada daar eerder al over.

5) Revanchegevoelens

Niemand op het Kiel zal het echt willen uitspreken, maar we kunnen ons best voorstellen dat Beerschot voor een stukje wordt voortgedreven door revanchegevoelens. Twee en een half jaar geleden werd de club in de promotiefinale tegen Cercle genekt door een discutabele penalty en anderhalf jaar terug voelde men zich gerold in het dossier KV Mechelen. Halfweg de vorige competitie werd de ploeg – na een gemiste start - door vriend en vijand dan weer afgeschreven voor promotie. Toen Hernan Losada het trainersroer overnam van Stijn Vreven gebruikte hij die voorgeschiedenis handig om een wij-tegen-zij-gevoel te creëren. Later kwam er dan nog het gepoker met de Pro League bij omtrent de terugmatch van de promotiefinales tegen OHL. Na al die gebeurtenissen heerst er in de kleedkamer een enorme drive om te bewijzen dat Beerschot wel degelijk in 1A thuishoort.



http://www.hln.be/belgisch-voetbal/vij ... a26a1aee8/

[luckie]

Op bezoek bij OH Leuven, dat groeit onder Thaise bazen: “Kijk naar Club of Genk: dat moet hier ook kunnen”



Eind juli wisten OHL en Beerschot niet eens of het 1A of 1B zou worden. Vanavond staat de winnaar van dat onderlinge duel minstens een paar uur aan de kop van het Belgisch voetbal. Dat zulke moderne voetbalsprookjes bestaan, bewees King Power al met Leicester. Geen kat die gelooft dat het zo’n vaart zal lopen in Leuven. “Maar ‘gewoon in 1A spelen’: dat is ook niet onze ambitie”, zegt CEO Peter Willems.

Niels Vleminckx 31-10-20

“Als we er niet in slagen om een stabiele eersteklasser te blijven, is het onze eigen schuld”, zegt Peter Willems, CEO van OH Leuven. “Punt.”

OHL staat na tien speeldagen op een gedeelde vierde plaats met Beerschot. De leidersplaats wenkt zowaar. En zeggen dat Leuven twee jaar geleden nog op de rand van het amateurvoetbal stond. Maar sindsdien is de wederopstanding een feit. Met dank aan de bazen uit Thailand. King Power, het miljardenbedrijf dat ook Leicester City in handen heeft, heeft een turbo onder OHL gezet.



Twee jaar geleden kwam eigenaar Vichai Srivaddhanaprabha om in een helikoptercrash. Zijn portret staat sindsdien centraal in de kleedkamers aan Den Dreef. En OHL prijst zich gelukkig dat ook zoon Khun Top grote plannen heeft met de Belgische provincieclub.

Het is niet duidelijk welk bedrag de Srivaddhanaprabha’s exact hebben gepompt in Leuven. In de meest recent beschikbare jaarrekeningen staat te lezen dat er meer dan 24 miljoen euro ‘geplaatst kapitaal’ was - waarvan het gros van de Thaise investeerders komt. En dan moeten daar de investeringen van het coronajaar 2019-2020 nog bijkomen.



Willems: “Met de steun van King Power zijn we gezond. Maar voorlopig hebben we hun injecties wel echt nodig om gezond te blijven.”

Dat is geen ramp, zeggen ze in Leuven. Omdat het onderdeel is van een plan. Geen project zoals er in de vorige seizoenen te zien was bij Lommel, Moeskroen, Roeselare of Tubize. Waar de nadruk lag op de zoektocht naar één witte merel die de zakken van de eigenaar moest vullen.

King Power investeert wel degelijk fors in spelers- en trainerslonen. Maar veel meer centen gaan naar bakstenen, gras en technologie.

Den Dreef is een fijn stadion. Niet al te groot - 12.500 fans - maar de vernieuwde tribunes zijn een meerwaarde. Het jeugdcomplex in Kessel-Lo hoort bij de beste van het land. En de oefenvelden van de A-ploeg in Oud-Heverlee zijn van topkwaliteit. Wanneer er niet getraind wordt, rollen constructies met gloeilampen langzaam over het veld, om het gras te helpen herstellen. Een team van vier voltijdse greenkeepers zorgt ervoor dat elk terrein er als een biljartlaken bijligt. Rond elk veld staan camera’s. De technische staf kan zelfs van elke training live videoanalyses maken.

“Dat is de enige reden waarom ik nu voor OH Leuven werk”, benadrukt Willems. Veertien jaar lang woonde en werkte hij op het UEFA-hoofdkwartier in Zwitserland. “Ik had een geweldige job. Met zicht op het meer van Genève en de Mont Blanc. Dat geef je niet zomaar op. Maar omdat King Power éérst de basis wilde neerzetten, en dan pas aan de rest wilde denken, ben ik akkoord gegaan.”

Het gaat de Thaise eigenaars ook niet alleen om voetbal. Ze proberen iets terug te geven aan de lokale gemeenschap. Dat hangen ze liever niet aan de grote klok. “In het begin van de coronacrisis had onze burgemeester Mo Ridouani erop gewezen dat sommige armere kinderen in Leuven problemen hadden om online lessen te volgen. Khun Top heeft in alle stilte laptops voor die kinderen gekocht. We hebben daar bewust niet over gecommuniceerd. Omdat het Khun Top om de kinderen te doen was, niet om de aandacht.”

De fundamenten liggen er nu. Tijd voor de volgende stap. De voorbije tien jaar was OHL een jojoclub, pendelend tussen eerste en tweede klasse. Dat moet anders. “In maart hadden we een plan om ons sportief te verbeteren. Helaas volgden er toen vijf maanden geschiedenis waar we een boek over kunnen schrijven.”

Willems heeft het over de manier waarop de Pro League de nasleep van de coronacrisis heeft aangepakt. OH Leuven en Beerschot wisten tot één week voor de competitiestart niet in welke afdeling ze zouden uitkomen. Transfers doen was onmogelijk. Overbodige spelers moesten toch aan boord gehouden worden.

Willems: “Het project heeft een beetje vertraging opgelopen. Maar nu kunnen we eindelijk verder kijken. Daarmee zeg ik niet dat we volgend jaar kampioen willen worden - al hoop ik dat dat binnen een aantal jaar wel het geval zal zijn.”

Maar eerst moet OHL op eigen benen kunnen staan. Zonder de constante geldstroom uit Thailand. “Onze inkomsten moeten drastisch omhoog. Op sponsorvlak zit nog een heel grote rek. Dat voelen we nu al, zelfs in coronatijden.”

“Eenmaal de basis gezond is, kunnen we omhoog kijken. Om af en toe een grote slag te slaan. Kijk naar Club Brugge, Genk: dat zou hier ook moeten kunnen. ‘De sky is de limit’ is misschien overdreven. Maar ‘gewoon in 1A spelen’ is niet onze ambitie. We willen in die linkerkolom staan. En af en toe eens uithalen in positieve zin. Af en toe play-off 1 halen, bijvoorbeeld. Dat is zeker de bedoeling.”



De kleedkamer van OHL



Peter Willems.



Het jeugdcomplex hoort bij de besten van het land

http://www.hln.be/belgisch-voetbal/op- ... ~afc2e410/

[luckie]

4,3 miljoen euro verlies, maar geen paniek bij Beerschot



Beerschot heeft in het boekjaar 2019-2020 liefst 4,3 miljoen euro verlies geleden. Toch is er volgens voorzitter Vrancken geen reden tot paniek, want de aandeelhouders dekken de verliezen af.

Uit de jaarrekening blijkt dat paars-wit tijdens het kampioenenseizoen in 1B 6,8 miljoen euro aan inkomsten mocht ontvangen, terwijl er 11,1 miljoen werd uitgegeven. Op die manier werd dus een verlies van 4,3 miljoen geboekt, 700.000 euro meer dan in het jaar voordien. Vooral de loonlast weegt behoorlijk zwaar budget: 5,6 miljoen.

Ondanks die rode cijfers staat in de jaarrekening te lezen dat de continuïteit van de club niet in het gedrang komt. Dit omdat de drie mede-eigenaars (Francis Vrancken, de Saoedische prins Abdullah Bin Mosaad en Philippe Verellen) zich hebben geëngageerd om de verliezen af te dekken. "In maart van dit jaar is het nodige geld al bijgepast", vertelt Francis Vrancken.

De aandeelhouders zien Beerschot als een investering op de langere termijn en zijn ervan overtuigd dat de club in 1A op een dag rendabel zal worden. "Al zal dat nog niet meteen voor het huidige boekjaar zijn", geeft voorzitter Vrancken mee.

http://www.hln.be/belgisch-voetbal/4-3 ... ~aff24b46/

[luckie]

Zulte Waregem in vieze papieren: 7,3 miljoen verlies op jaarrekening

De jaarrekening van de cvba Grensverleggend, de vennootschap achter SV Zulte Waregem, kleurt donkerrood. In het afgelopen boekjaar werd een verlies van 7,3 miljoen ingeschreven. Vorig jaar ging de fusieclub voor het eerst in haar bestaan in de rode cijfers, toen met een verlies van 2,9 miljoen.
------------------------
Kortom: dit is de volgende club die zal worden overgenomen........ en is het begrijpelijk dat ze de opgang van OHL wilden verhinderen tijdens de grote vakantie.......

[luckie]

Voetbal corona - Pro League trekt aan alarmbel: Covid-19 halveert inkomsten

Ook de profclubs in het voetbal bloeden. Tussen maart en september verloren zij bijna 50 procent van hun inkomsten. En de put wordt razendsnel groter. ‘Dit zal ons minstens twee jaar lang achtervolgen.’

Overleven is overal het nieuwe credo. Ook aan de top van de Belgische voetbalpiramide, waar de coronacrisis ongenadig inhakt op de inkomsten. Een vergelijking tussen de periodes maart-september in 2019 en 2020 spreekt boekdelen. Volgens berekeningen van de Pro League, die de 25 profclubs in ons land verenigt, zijn de inkomsten in die periode met bijna 50 procent gezakt.

Verliezen lopen almaar sneller op

Een financiële put die volgens voorzitter Peter Croonen razendsnel groter wordt. ‘Waar de cijfers eind vorig seizoen nog een beperkt inkomstenverlies aangaven, loopt dit zeer sterk op voor het seizoen 20-21. Liefst 80 procent van de inkomstendaling situeert zich in het derde kwartaal.’

De verklaring daarvoor is eenvoudig. Omdat de voetbalwedstrijden in 1A en 1B eerst met beperkt en later zonder publiek moesten worden gespeeld, halen de profclubs ook dit seizoen weinig of geen inkomsten uit ticketverkoop, horeca en catering. Tegelijk haken tal van sponsors af en viel de uitgaande transfermarkt naar grotere competities (voor veel Belgische profclubs een noodzaak om de jaarlijkse operationele verliezen te compenseren) nagenoeg stil. Met als belangrijkste uitzondering de recordtransfer van Jeremy Doku naar het Franse Rennes.

Geen technische werkloosheid

En dit is niet alles. In vergelijking met eind vorig seizoen - toen de Jupiler Pro League nog voor de start van de play-offs werd stilgelegd - loopt de profcompetitie dit keer gewoon door. Met behoud van de vaste kosten: van uitgaven voor infrastructuur tot de vaak hoge spelerslonen. Want kleinere clubs zoals Cercle Brugge of Waasland-Beveren konden hun personeel en spelers dit keer niet in technische werkloosheid plaatsen.

De zware inkomstenverliezen - die volgens Croonen voor het volledige seizoen ‘in de honderden miljoenen euro’ kunnen lopen - dreigen volgens hem dan ook een impact te hebben op ‘het bredere ecosysteem’ rondom de 25 profclubs. Want de inkomsten aan de top van de voetbalpiramide sijpelen niet alleen door naar spelers, trainers, scouts en analisten. Maar ook naar kaartjesverkopers, materiaalmannen en jeugdtrainers. En daarbuiten naar brouwers, restaurantpersoneel en cateraars.

Al 100 miljoen extra kapitaal

Voorlopig wordt het gros van het inkomstenverlies gedragen door de individuele inspanningen van clubeigenaars, benadrukt Croonen desgevraagd. Dankzij een covid-uitzondering op de strenge financial fair play-regels, hebben de privé-aandeelhouders tussen februari en september samen al 100 miljoen extra kapitaal in de profclubs gepompt. Terwijl sommige clubs die het financieel moeilijk hebben, zoals Anderlecht en Standard, hun spelers tijdens de eerste lockdown al vroegen om loon in te leveren.

Samen met de reserves die sommige profclubs hadden aangelegd en de tv-gelden uit de mediarechtendeal met Eleven Sports, volstaat dit voorlopig om faillissementen tijdens het lopende seizoen te vermijden. ‘Ik heb van de licentiecommissie geen concrete signalen ontvangen dat een van de profclubs het einde van het seizoen niet zal halen’, ziet Croonen op korte termijn geen grote ongelukken gebeuren.

Volle stadions een noodzaak

Maar op langere termijn zal de impact volgens hem gigantisch zijn. ‘Ook dit en volgend kwartaal worden sowieso zeer moeilijk, ook als er opnieuw beperkt publiek in de stadions zou worden toegelaten. Ik verwacht pas echt beterschap na maart, wanneer de eerste vaccins komen. Hopelijk kunnen we dan in mei opnieuw een normale verkoop van seizoensabonnementen houden.’

Want als corona één ding duidelijk maakt, dan is het volgens Croonen dat het profvoetbal in ons land enkel gezond kan blijven met volle stadions. ‘Al is het lang niet zeker dat elke supporter volgend jaar al terug naar het stadion zal durven komen. Ook al mogen ze dat’, vreest voorzitter van de Pro League. ‘Dit zagen we nu al uit de verkoop van de beschikbare plaatsen. Dit zal ons profvoetbal minstens twee jaar lang achtervolgen.’

http://www.standaard.be/cnt/dmf20201118_94729667
------------------
En met hun hervorming in 1B willen ze dat financieel kerkhof in 1B opkuisen? Tarara....... Daar komt niets van...... het kerkhof zal uitgebreid worden.......