----------------------------
1. Vandebroeck:
“Wij willen Den Dreef weer doen vollopen.” Dit nadat
onder zijn ondeskundig bewind 'ze' Den Dreef hebben laten leeglopen.2. Vandebroeck:
"In de Leuvense regio zijn de mensen heel kritisch." Integendeel de
Leuvense supporters zijn niet kritisch genoeg geweest voor dat wanbestuur en het systematisch verval na die promotie.
3. Vandebroeck:
"Coach Ronny Van Geneugden vroeg het bestuur om scheidsrechter Dierick te wraken. Ik was daar geen voorstander van, OHL had dat nooit voordien gedaan en zou dat later ook niet meer doen.” Dit is deloyaal en een natrappen na een genomen beslissing. Een woordvoerder onwaardig. Onwaarschijnlijk toch dat het toenmalige communicatiehoofd zijn eigen communicatie zelf afschiet en nu tien jaar later in vraag stelt.
Trouwens dat klopt niet want op 18 april 2018 verscheen dit op de website en twitterpagina van OHL:
"Omdat de scheidsrechterlijke beslissingen van Bram Van Driessche in de wedstrijd tegen KV Kortrijk zo flagrant in ons nadeel waren, besliste OH Leuven om klacht in te dienen bij scheidsrechtersbaas Johan Verbist." http://twitter.com/OHLeuven/status/986589230980849664En op 4 november 2019 vond OHL terecht dat ze
het stilleggen van de wedstrijd OHL-Union door
Jordy Vermeire,
omdat het licht herhaaldelijk uitviel in Leuven moest contesteren. Op de twitterpagina van OHL verscheen dit:
"Onze club bereidt een sterk dossier voor rond de lichtproblemen van vorige week vrijdag in de partij tegen Union. De club wil aantonen dat ze geen schuld treft." OHL vreesde te verliezen met forfaitcijfers.
http://twitter.com/OHLeuven/status/1191358300702547969Dit is dus ook totaal deloyaal naar deze twee laatste beslissingen van het huidige bestuur van de club.
4. Wat
Vandebroeck ook niet graag deed was: doordrukken tegen Moeskroen om hun licentie in vraag te stellen. Evenmin
Van Der Schueren die zijn bestuursfunctie hiervoor bij de KBVB niet op de helling wilde zetten. Enkele jaren later brachten de bestuurders van Waasland-Beveren wel de moed op om hun club consequent tot het uiterste te verdedigen, zoals het betaamt.
Nog minder traden hij en Van Der Schueren op tegen de OHL-Bayatspelers die ons (on)opzettelijk in de steek lieten op Moeskroen en Oostende. Voor het gekende gokprobleem van de spelers keek het toenmalige bestuur ook zwijgzaam en laf de andere kant op. We zakten hierdoor zelfs naar 1B, kwamen in financieel woelwater terecht en was dit één hoofdoorzaak voor de noodgedwongen verkoop van onze club.
5. Vandebroeck werd abrupt voorzitter van OHL toen
Jimmy Houtput verplicht moest opstappen. Hij werd vakkundig door Van Der Schueren in dit zwart gat gestoken.
Houtput was internationaal in opspraak gekomen door een undercoveroperatie van het Britse The Telegraph naar third party ownerships in het professionele voetbal. Het omzeilen van het TPO bleek op OHL geen enkel probleem te zijn.Ook hier speelde
Vandebroeck een grote rol: In HLN verscheen op 24 september 2014 deze tekst:
Japanner(s) naar OHL? De jongste dagen gonst het van de geruchten dat OHL overweegt in zee te gaan met een buitenlandse investeerder die in ruil voor forse sponsoring een aantal Japanse voetballers bij de Leuvense club zou stallen. “Indianenverhalen” reageert clubwoordvoerder Chris Vandebroeck. "Het is wel zo dat enkele bestuursleden een denkpiste hebben gelanceerd. Zij stellen voor tijdens de winterstop één sterke Japanse voetballer die een sportieve meerwaarde zou kunnen betekenen, in de kern op te nemen. Dat zou de deuren kunnen openen naar Japanse bedrijven die in ons land actief zijn. Extra sponsoring is altijd welkom." Precies deze ontkenning vanuit het bestuur vergrootte de geloofwaardigheid van dit bericht en deed ons eens te meer huiveren. Het ging immers over een
(Zuid-)Amerikaanse investeringsgroep die door middel van een kapitaalsinbreng in de vorm van een plaatsing van Japanse spelers met de garantie van in de eerste ploeg terecht te komen via een Belgische tussenpersoon, zeg maar een makelaar. Een indianenverhaal zei Vandebroeck. Niets van.
Vandebroeck stond aangeschoten in de loges openlijk ruzie te maken met Michel Degroote en
bracht daar toen zelf naar buiten dat er Japanners op komst waren. Dit was het fameuze Helsinki-syndroom op de club. Ze waren effectief aan het onderhandelen met een
(Zuid-)Amerikaanse investeringsgroep, Sportacus, om inderdaad zo'n spelers aan te trekken met wel degelijk zekerheid tot opstelling. Vandebroeck en Van Der Schueren rekenden op een winst van 1.000.000 euro door Japannertjes in de ploeg te droppen. In Helsinki zou dat immers gelukt zijn.
Callewaert heeft deze deal nog kunnen tegenhouden. Toen die piste operationeel kon worden en goedgekeurd ging worden in de Raad van Bestuur belandde deze denkpiste in station ‘terminus’ toen de toenmalige voorzitter
Callewaert na één telefoontje met Coucke en
Devroe van
Oostende deze ganse piste afschoot en er geen denken meer aan was.
Grootsprakerig stelde Chris
Vandebroeck op
21/10/2014 in Het Nieuwsblad:
‘Er lijkt in of dicht bij de club een strekking te bestaan die bewust halve waarheden en leugens vertelt aan de harde supporterskern om een eigen verbogen agenda te realiseren. Het is daarom dat we deze keer hard zullen optreden, niet tegen de misleide supporters,
maar tegen de misleiders. We willen niet dat onze club besmet raakt door Limburgse of Luikse toestanden.” Het moet gezegd: ze hebben hun belofte hard gemaakt. Een aantal bestuurders werden definitief koudgesteld. Au fond waren er op den duur maar drie bestuurders meer die spreekrecht hadden: Paul Van Der Schueren, Jimmy Houtput en Chris Vandebroeck. Desondanks bleven de tegenspraken en anomalieën voortduren.
6. Vandebroeck deed zijn intrede op OHL tijdens de fusie van Oud-Heverlee, Daring Leuven en Stade Leuven.
Carl Devlies stelde aan de bestuurders die bezig waren met de fusie voor om eens contact te nemen met ene Chris Vandebroeck, die als advocaat-stagiar ooit werkte op zijn advocatenkantoor. Dat deden ze.
Vandebroeck beweerde heel interessante en belangrijke mensen te kennen die bereid waren om veel geld te investeren in de fusie. Maar hij weigerde namen te noemen. Dit sleepte een heel lange tijd aan. Hij mocht zogezegd niet in de plaats van die mensen praten.
Uiteindelijk loste hij de naam van Jean-Baptiste Claes. Maar er was een kleine maar: Jean-Baptiste
Claes ging dit alleen maar doen wanneer hij in het persoonlijke bezit kwam van 'de transferrechten van de spelers."
Na lange discussies werd dit geweigerd. Vandebroeck bleef herhalen dat dit een grote gemiste kans was.
Omdat ze overtuigd waren dat Vandenbroeck interessante investeerders ging aanbrengen kreeg hij zijn eigen plaatsje in het bestuur van OHL.
Dit bleek een ijdele en loze belofte te zijn en rechtvaardigde niet (langer) zijn bestuursplaats.
Hij had eigenlijk nooit mogen toegetreden zijn tot dit bestuur. Hij heeft er zich listig ingepraat.
7. Vlaamse Investeerders en Carl Devlies zorgden ervoor dat het
trio Van Der Schueren-Vandebroeck-Houtput OHL niet konden verkopen aan
hun 2de groep Chinezen. Op een bepaalde moment hadden ze ook al Tobback in hun richting laten meestappen en ging die met die verkoop akkoord. Die Vlaamse investeerders wilden OHL overnemen, maar dat wilden het trio Van Der Schueren-Vandebroeck-Houtput niet. Eén van die Vlaamse Investeerders was:
Jean-Baptiste Claes. Omdat deze laatste plots aan de andere kant stond was hij voor Van Der Schueren-Vandebroeck geen goede optie meer. Nochtans vroeg Claes niet meer naar die transferrechten van de spelers.
8. Nadat de verkoop aan hun
2de groep Chinezen niet doorging, de financiële krater te groot was en de Vlaamse Investeerders kwamen opzetten namen Van Der Schueren-Vandebroeck-Houtput de vlucht naar voor en
belde Vandebroeck uit pure ellende zijn vriend Degraen op om OHL te verkopen.
Degraen kwam af met King Power en werkte deze uitverkoop af. Dit is louter zijn verdienste. Van Der Schueren en Vandebroeck ontkenden in alle toonaarden dat er een verkoop was en spraken van een 10-jarige overeenkomst met King Power als 'investeerder'.Volgens hun eigen bewoordingen werden Vandebroeck en Van Der Schueren uitdrukkelijk door King Power verzocht om te zorgen voor de 'continuïteit'. Op ROB zei Vandebroeck dit hierover:
"Jullie gaan toch allemaal aan boord blijven want dit is essentieel voor de continuïteit." Dit moet als muziek in hun oren hebben geklonken.
9. Het
financieel beleid van
Van Der Schueren was uiterst
rampzalig en dodelijk voor OHL. Het meesterplan van voetbal architect Van Der Schueren, namelijk
zijn hervorming van de 2de klasse naar 1B was voorspelbaar de doodsteek voor deze afdeling. Wie uit 1A zakte kwam automatisch terecht in 1B op een voetbalkerkhof. Precies door deze rampzalige hervorming kwamen alle kleinere voetbalclubs in de verkoopetalage terecht en werden ze niets minder dan zeer gewilde weerloze prooien voor buitenlandse investeerders.
Nog erger is dat
Van Der Schueren de uitvinder van het 'meervoudig stemrecht met wisselende meerderheden',
een bestuurlijke truc die hij toepaste in zijn beleid op OHL om er zich bestuurlijk via de tactiek van verdeel en heers te kunnen handhaven,
ook kon introduceren in de Belgische competitie. Door dit gedrocht waarbij de G5 ploegen elk 3 stemmen kreeg, konden deze G5 ploegen ongegeneerd hun coup plegen. Hierdoor verzwakten de K13 met elk 2 stemmen en de 1B met elk 1 stem nog veel meer.
Op
OHL zat dit
'meervoudig stemrecht' zo in elkaar: Het stemmenaantal: a. de
1ste groep investeerders:
Callewaert: 400.00 euro = 100 stemmen,
Houtput: 200.000 = 100 stemmen en
Denteneer: 100.000 = 100 stemmen - b.
de 2de groep investeerders:
De Smet: 200.000 = 1 stem,
Haegemans: 100.000 = 1 stem en
Struyf: 200.000 = 1 stem.
Van Der Schueren zette 75.000 euro loon om in aandelen en wilde hiervoor 100 stemmen. Callewaert zorgde er toen voor dat hij hiervoor maar 1 stem kreeg. Temeer omdat Van Der Schueren al als
B-vennoot door 625 euro reeds 100 stemmen had. Van Der Schueren wilde deze truc later nog eens herhalen. De door Jan Callewaert aangebrachte investeerders: Bart De Smet, Luc Haegemans en Johan Struyf die samen 500.000 euro kapitaal inbrachten op de club (= 38,98% van het clubkapitaal) hadden samen 0,21% van de stemmen in handen! Eén
'founding father' met zijn 625 ingebrachte euro's had dus 31,66 x meer te zeggen dan deze drie investeerders, die samen 800 keer meer kapitaal inbrachten dan één 'founding father'. Het
cynische is dat alle investeerders letterlijk hun geld zijn kwijtgespeeld, omdat de waarde van hun aandelen verdampte.
Van Der Schueren zorgde er eigenhandig en heimelijk voor dat alleen Houtput en Denteneer al hun geld volledig terug kregen via de verkoop van de club aan King Power. Het is nogal wieddes dat
deze wijze van omgaan met een investeerder absoluut 'not done' was.
Dit is de hoofdreden waarom tot op het heden moeilijk is om nieuwe lokale sponsors/investeerders te vinden op OHL. Toen
Houtput voorzitter werd bleek dat er zelfs enkele
founding-fathers waren die hun 625 euro niet hadden (vol)gestort en toch hadden deze het op de club voor het zeggen. Houtput noemde deze mensen
'zeer verdienstelijke mensen'. Maar toen hij publiekelijk de vraag werd gesteld of hij ze zelf allemaal ook zou hebben uitgekozen, dan zei hij dat hij op deze vraag zijn joker wilde inzetten. Sommigen bleken blijkbaar dan toch niet zo verdienstelijk. Het
waren volgens Houtput ook maar 'passanten' op de club. Vreemd dat die founding-fathers zich onder impuls van Van Der Schueren
zichzelf plots zagen en benoemden als 'noodzakelijke verankeraars' en klampten
deze handpoppen zich vast aan hun zitje.
Onlangs, in de
beursplannen van Club Brugge dacht
Verhaeghe een 'dubbel stemrecht' in te voeren voor zijn historische eigenaars. Dit betekende dat wie langer dan twee jaar aandeelhouder is - onder meer de groep rond voorzitter Bart Verhaeghe - daardoor per aandeel over twee stemmen zou beschikken.
In Brugge noemen ze dit gedrocht 'een erfenis' die hij meebracht uit de KBVB en Pro-league gewoonten uit Brussel. Deze poging was een van de redenen waarom toekomstige beleggers niet happig waren en de beursgang afgeblazen werd.
Waasland-Beveren kaartte dit
'meervoudig stemrecht ' aan bij de
Belgische Mededingingsautoriteit die hierover nog een uitspraak ten gronde moet doen.
Gauthier Ganaye van KV Oostende zegt hierover het volgende:
"De manier waarop de Pro League werkt, met een G5 binnen een grotere organisatie, is ongekend in het voetbal. Dat is aanvaarden dat er binnen een organisatie nog een gesloten kleinere groep functioneert. Het principe van een gesloten groep is dat je niet wilt dat anderen toegang krijgen. Uiteraard stoort het die mensen wat wij doen. Ons succes van dit seizoen stoort velen." De G5 ploegen zijn ondertussen hun klaagzang begonnen over buitenlandse investeerders zoals King Power. Deze Calimero houding is ongepast en bespottelijk.
Van Der Schueren werd door de G5 hiervoor bedankt met een zitje in het bestuur van de KBVB. Hij zou er zich nu bezig houden met het vrouwenvoetbal. Voor wat hoort wat, nietwaar.
De geschiedenis leert dat
Van Der Schueren in plaats van de grote visionaire voetbalarchitect te zijn au fond
niets meer is dan de ultieme doodgraver van de fusieclub Oud-Heverlee Leuven en het Belgische klassieke voetballandschap.
Het heeft een tijd geduurd maar King Power begreep het uiteindelijk wel: het was essentieel dat ze afstand namen van Paul Van Der Schueren en daardoor veranderden de criteria noodgedwongen in de overeenkomst of overname en
zo werd de overname iets totaal anders dan datgene dat ze in gedachten hadden.10. Vandebroeck stond en staat meer niet dan wel aan de juiste kant van de OHL-geschiedenis.11. Moesten de Leuvense supporters echt kritisch geweest zijn dan joegen ze dat toenmalige bestuur na die laatste degradatie en het vier jaar sukkelen in 1B
met pek en veren voorgoed het stadion uit. Gelukkig zorgde de klacht van Waasland-Beveren ervoor dat, ook al verloren we de beide finalewedstrijden tegen Beerschot, toch naar 1A mochten.
12.We moeten er vooral op rekenen dat King Power Chris Vandebroeck en Paul Van Der Schueren, deze twee bestuurlijk geërfde mannen in hun board of in hun omgeving correct kan plaatsen in hun woorden en daden en hierbij aansluitend het duistere VZW-verhaal, waar Van Der Schueren nog altijd heimelijk in de achtergrond de scepter zwaait volledig afhandelt. Zodanig dat er absolute duidelijkheid komt over deze 10-jarige overeenkomst/overname met King Power als 'investeerder/eigenaar'. Want kritische Leuvens supporter willen nooit meer terug naar die rampzalige paar jaren voor King Power !
Deze pijnlijke en misselijk makende historische waarheden mogen door 'kritische supporters' nooit vergeten worden.