Naast Stade, Daring, Zwarte Duivels Oud-Heverlee en Wijgmaal was er nog een vijfde club in het leuvense:
F.C. ECLAIROprichting:
FC Eclair werd opgericht op 15 augustus 1941 door een vijftal personen met o.a. Marcel Coosemans, Charel Carton en Schots. Het was Marcel Coosemans die de naam bedacht, hij vond zijn inspiratie in de naam van een krant in de buurt van Toulouse alwaar hij als vluchteling bij het begin van de Tweede Wereldoorlog naar toe trok. De toenmalige clubkleuren waren geel-blauw, tevens de kleuren van de gemeente Kessel-Lo. Dertig jaar later zouden deze wijzigen in geel-zwart.
Historiek:
De eerste 3 seizoenen werd er gespeeld in de “Vlaamse Voetbalbond”. In het tweede jaar tijdens de oorlog nijpt de honger •en goede voetballers trekken uit de stad de buiten op, om met voetbal boter, graan of ander voedsel te verdienen. Eclair is nu in volle zwier. Harde wedstrijden worden gespeeld. We vermelden hier dan ook de gedenkwaardige slag in
Oud-Heverlee. Eclair wint met 2-0, doch na de match wordt er nog een tweede gespeeld met als uitblinkers : Bolle Peeters, Pie de Nijper, Charel Demaer, Jules Boets en de gebroeders Van Gasteren. Met het bloed dat toen vergoten werd, kon menige kilo pens gemaakt worden. Einde van het kampioenschap stond Eclair op de tweede plaats.
In 1944 trad de club toe tot de KBVB en kwam daar uit in derde provinciale. Begin der zeventiger jaren veranderde de club van naam. Voortaan zou ze als “Sportkring Kessel-lo” (=SK KESSEL-LO) door het leven gaan. Op 8 januari 1994 kreeg de club de officiele koninklijke benoeming. Voortaan zou het KSK KESSEL-LO zijn, of “Koninklijke Sportkring Kessel-Lo”. Daar de vraag tot fusie door het bestuur van FC Kessel-Lo in 1999 voor een tweede keer in 3 jaar tijd werd gesteld, werd het wijze besluit genomen om hierop in te gaan . De stichting van KVC Kessel-Lo 2000 was een feit .
Hoogtepunten:
Tussen 1958 en 1972 speelde de club meermaals in eerste provinciale. F.C. Eclair speelde op Bruineveld en had als clublokaal “Pie de Nijper”( uitbater Marcel Coosemans ). Drijvende kracht achter de ploeg was Charel Carton de vleesgrossist uit Kessel-lo die overal goed thuis was in het voetbalmilieu van St Truiden tot bij Anderlecht.
Van 1958 tot 1962 speelde de club in eerste provinciale. Daarna kwamen er enkele mindere jaren met de degradatie naar derde provinciale. Eind jaren zestig waaide er een nieuwe wind door de club en dit resulteerde in 1972 in de promotie naar eerste provinciale.
F.C Eclair speelde toen naast de vaste waarde linkse back Felix Van Eylen met oude Stade coryfeeën zoals o.a. stopper Léon Corbeels ( bijgenaamd Zorro), Roger Organe, José Charpentier en Berre Corbeel. De snelle opgang van de club was onder andere te danken aan de inbreng van een aantal buitenlandse studenten die via Charel Carton van de universiteit naar den Eclair werden gehaald. Eén van die mannen is nog president geworden van Bolivië.( Jaime Paz Zamora was president van Bolivie van 1989 tot 1993. Hij studeerde sociale wetenschappen aan de Katholieke Universiteit van Leuven. (bijgen ) 1965-1969). Hij was eertijds erg goed bevriend met de (schoon?)zoon van Pie de Nijper en woonde boven het café en voetbalde bij FC Eclair. )
Ook de gebroeders Mouling ( van Thor Waterschei ) ging Charel Carton in de Limburg halen en kwam ze o.a. thuis bij ons voorstellen zoals hij dat gewoon was van met zijn prijsstieren. Marcel ( Stade) en Florent ( Racing Tienen 2e klasse) speelden later hoger. Florent trouwde met de dochter van Marcel Coosemans de cafébaas van Pie de Nijper. Ook Abdellatif Fellaini, vader van ....Marouane speelde in 1972 bij Eclair.
( edit) Eén van hun laatste betere spelers was ook Rombock. Rombock zou later verkassen naar Racing Tienen.Later kwam er een snel verval met opéénvolgende degradaties. Sedert 1978 speelde de club in vierde provinciale.

Charel Carton met links de “Jim” ( notoir Stade supporter ), Johan Boskamp en rechts Nico De Bree ( keeper RWDM en Anderlecht)